Wie herinnert zich Beertje Colargol niet? Dit charmante, ietwat onhandige beertje met grote dromen stal in de jaren ’60 en ’70 de harten van kinderen én volwassenen. Maar wist je dat Beertje Colargol veel meer is dan zomaar een personage uit een kinderprogramma?
Wie is Beertje Colargol?
Beertje Colargol is niet zomaar een beer. Nee, hij is een beer met een droom: zingen! Maar daar begint het gedoe. Zijn ouders vinden het maar niks. “Beren zingen niet,” zeggen ze stellig. En eerlijk is eerlijk, ze hebben misschien een punt, want Colargol kan geen noot houden. Maar dat laat hij zich niet aanpraten. Vastberaden als hij is, gaat hij op zoek naar een manier om zijn droom waar te maken.
Gelukkig ontmoet hij een nachtegaal in het bos. Die kleine zangvogel heeft een fluitje in zijn keel en dat verklaart zijn gouden stem. Waar haal je zo’n fluitje vandaan? Bij de Koning der Vogels natuurlijk! En hoe kom je daar? Met een vliegend tapijt, uiteraard.
Colargol krijgt zijn felbegeerde fluitje en keert terug naar huis, maar helaas verandert dat niets aan de mening van zijn ouders. Teleurgesteld besluit hij weg te lopen. Dat is het begin van een reeks avonturen, van zingen in een circus tot een ontsnapping naar de noordpool. Oh, en laten we zijn bezoek aan de maan niet vergeten. Want waarom niet?
De avonturen in de televisieserie Beertje Colargol
De televisieserie van Beertje Colargol, gemaakt tussen 1968 en 1975, zit boordevol avontuur. Colargol komt terecht in een circus, waar zijn zangtalent eindelijk wordt erkend. Maar de directeur wil hem niet laten gaan en sluit hem op. Gelukkig heeft Colargol vrienden die hem helpen ontsnappen.
Vanuit het circus belandt hij uiteindelijk op een schip dat koers zet naar de noordpool. Hier ontmoet hij pinguïns, wordt vriendjes met Nordine, en werkt zich letterlijk in het zweet om te ontsnappen. En alsof dat nog niet genoeg is, besluit hij daarna om naar de maan te reizen. De sterren lonken tenslotte altijd naar dromers.
Hoe het allemaal begon
Colargol is ontstaan in Frankrijk, waar Olga Pouchine in 1960 de verhalen voor haar zoontje bedacht. Wat begon als een reeks kinderboeken, groeide al snel uit tot een fenomeen. Vanaf 1961 werden de avonturen van Beertje Colargol op plaat uitgebracht. Een gouden stem had hij misschien niet, maar zijn verhalen verkochten als warme broodjes.
In 1968 kwam de Poolse animator Tadeusz Wilkosz in beeld. Samen met de Franse producent Albert Barillé (die je misschien kent van Er was eens…) maakte hij een stop-motionserie over Colargol. Het was een dure productie; een aflevering van een kwartier kostte meer dan 100.000 gulden. Maar de moeite en kosten wierpen hun vruchten af. De serie werd een hit, zowel in Frankrijk als daarbuiten.
Colargol in Nederland
In Nederland werd Beertje Colargol vooral bekend dankzij de Nederlandse stemmen en het aanstekelijke liedje. Dat lied, gezongen door Janine van Elzakker, werd bijna net zo populair als de serie zelf. Een beetje in de stijl van France Gall, maar met een dosis schattigheid die perfect bij Colargol paste.
De serie was ook het podium voor een bijzondere samenwerking. Paul Haenen en Wim T. Schippers spraken enkele stemmen in. Dit duo zou later opnieuw samenwerken als Bert en Ernie in Sesamstraat. Maar voor veel fans was Beertje Colargol hun eerste kennismaking met dit legendarische stemmenduo.
Internationaal succes
Colargol bleef niet alleen in Frankrijk of Nederland hangen. In Engelssprekende landen kreeg hij een nieuwe naam: Barnaby the Bear. En in Canada heette hij ineens Jeremy the Bear. Maar waar hij ook heen ging, zijn avonturen bleven hetzelfde: dromen najagen, vrienden maken, en af en toe flink in de problemen komen.
Beertje Colargol was een dromer die niet bang was om zijn eigen weg te volgen. En dat maakt hem, zelfs decennia later, een beertje om nooit te vergeten.
